Specjalistyczna diagnoza prowadzona przez zespół specjalistów (lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, psycholog, pedagog specjalny) składa się z czterech spotkań:

• wywiad (psycholog lub pedagog specjalny)
• obserwacja I (psycholog i pedagog specjalny)
• obserwacja II (lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii i pedagog specjalny lub psycholog)
• podsumowanie diagnozy, wydanie zaświadczeń lekarskich (lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii)

Obserwacje prowadzone są przy wykorzystaniu lustra weneckiego, narzędzia diagnostyczne dobierane są indywidualnie do danego pacjenta.

Celem porady diagnostyczno-konsultacyjnej dla osób z podejrzeniem zaburzeń rozwoju jest:

• obserwacja niepokojących objawów u dziecka przez specjalistów (pedagoga specjalnego i psychologa i ewentualnie logopedę) zajmujących się diagnozą zaburzeń ze spektrum autyzmu
• możliwość uzyskania informacji (NIE DIAGNOZY KLINICZNEJ – diagnozę stawia lekarz psychiatra) dotyczącej możliwych zaburzeń rozwojowych
• udzielenie wsparcia i otrzymanie wskazówek dotyczących dalszej drogi diagnostycznej
  i pracy z dzieckiem w domu
• wydanie opinii psychologiczno-pedagogicznej dotyczącej funkcjonowania dziecka
  w obszarach komunikacji, funkcjonowania społecznego i aktywności
• skrócenie czasu oczekiwania na pomoc w związku z obserwowanymi objawami autyzmu czy Zespołu Aspergera

Przebieg porady diagnostyczno-konsultacyjnej:

Pierwsza wizyta obejmująca obserwację zachowania dziecka i wywiad z rodzicami (1,5h).

Druga wizyta obejmująca udzielenie informacji na temat obserwowanych objawów
i wskazówek dotyczących pracy z dzieckiem oraz wydanie opinii w formie pisemnej (ok. 1h)

Diagnoza mająca na celu określenie poziomu funkcjonowania dziecka w poszczególnych sferach rozwojowych. Określa mocne i słabe strony dziecka, wskazuje deficyty oraz potencjał rozwojowy. Doskonale nadaje się do konstruowania programów terapeutycznych dla dzieci wymagających wspomagania rozwoju.

Przebieg diagnozy funkcjonalej:

• konsultacja u lekarza psychiatry
• wywiad (psycholog)
• obserwacja psychologiczno-pedagogiczna
• badanie psychologiczne
• podsumowanie diagnozy (psycholog)
• ew. logopeda

Diagnoza integracji sensorycznej to proces obserwacji swobodnego zachowania dziecka, wywiadu z rodzicami, klinicznej obserwacji, zastosowania odpowiednich testów i analizy wyników.

Integracja sensoryczna jest procesem, który organizuje informacje płynące do mózgu z różnych zmysłów: wzroku, słuchu, węchu, dotyku, równowagi. To właśnie dzięki temu procesowi nasze napięcie mięśniowe jest prawidłowe, potrafimy skoordynować ruchy, nauczyć się nowych dyscyplin sportowych, a będąc w głośnym miejscu skupić się na przykład na pisaniu, a nie zatykaniu uszu, by odciąć się od hałasu.

Przebieg diagnozy integracji sensorycznej:

• Badanie wstępne SI
• Badanie specjalistyczne SI
• Przekazanie opinii SI